Lucy McKenzie

De donkere dagen en avonden zijn weer aangebroken en dan komt er van borduren (bij kunstlicht) minder terecht. Daarom een blog over de veelzijdige kunstenares Lucy McKenzie, die schilderkunst, ambacht, mode en architectuur met elkaar verweeft. Om te laten zien hoe zij op een geheel eigen wijze met mijn favoriete mozaïek aan de slag is gegaan. In 2013 exposeerde zij in het Stedelijk Museum in Amsterdam en kwam ik haar tegen.

Volgens de informatie bij de tentoonstelling is zij 'geïnteresseerd in de wijze waarop architectuur subtiel van invloed kan zijn op machtsrelaties en seksualiteit. In [...] de Arabische architectuur van het Alhambra leiden vrouwen immers een afgeschermd bestaan. Het vrouwenlichaam blijft onzichtbaar voor de buitenwereld en wordt slechts aan een enkeling getoond'.

Ik moet eerlijk zeggen dat deze link mij totaal is ontgaan bij het zien van de tentoonstelling. Ik was vooral verrast en onder de indruk van de precisie waarmee zij de mozaïeken heeft weergegeven/geschilderd. Een impressie:

Dit zijn grote schilderijen van olieverf op doek. Op andere plekken heeft zij de mozaïeken ook rechtstreeks op de muur aangebracht.

Geïnspireerd door de tentoonstelling heb ik het mozaïek in mijn huis met verf op de muur aangebracht, maar dit was geen succes. Mijn middel om iets met de mozaïeken te doen bleek ze te borduren...