Update

Ik ben gezwicht voor twee prachtige kant-en-klare patronen (zie hieronder) en ook nog hard bezig met m'n Dear Jane, dus de blog is er een beetje bij ingeschoten... Maar niet getreurd: in de Facebookgroep https://www.facebook.com/groups/mozaiekenborduren/ vind je binnenkort de patronen van de mozaïeken die ik tot nu toe geborduurd heb en op dit blog heb laten zien. Tegen een kleine vergoeding kun je die daar bestellen.
Én er is wel een nieuw patroon in de maak!

Madame la Fée, Un jour en blanc

Detail van sample van Dorothy Walpole

Dear Jane, bijna af...

Lucy McKenzie

De donkere dagen en avonden zijn weer aangebroken en dan komt er van borduren (bij kunstlicht) minder terecht. Daarom een blog over de veelzijdige kunstenares Lucy McKenzie, die schilderkunst, ambacht, mode en architectuur met elkaar verweeft. Om te laten zien hoe zij op een geheel eigen wijze met mijn favoriete mozaïek aan de slag is gegaan. In 2013 exposeerde zij in het Stedelijk Museum in Amsterdam en kwam ik haar tegen.

Volgens de informatie bij de tentoonstelling is zij 'geïnteresseerd in de wijze waarop architectuur subtiel van invloed kan zijn op machtsrelaties en seksualiteit. In [...] de Arabische architectuur van het Alhambra leiden vrouwen immers een afgeschermd bestaan. Het vrouwenlichaam blijft onzichtbaar voor de buitenwereld en wordt slechts aan een enkeling getoond'.

Ik moet eerlijk zeggen dat deze link mij totaal is ontgaan bij het zien van de tentoonstelling. Ik was vooral verrast en onder de indruk van de precisie waarmee zij de mozaïeken heeft weergegeven/geschilderd. Een impressie:

Dit zijn grote schilderijen van olieverf op doek. Op andere plekken heeft zij de mozaïeken ook rechtstreeks op de muur aangebracht.

Geïnspireerd door de tentoonstelling heb ik het mozaïek in mijn huis met verf op de muur aangebracht, maar dit was geen succes. Mijn middel om iets met de mozaïeken te doen bleek ze te borduren...

Istanbul

Als je van mozaïeken houdt, móét je naar Istanbul... De Hagia Sofia met zijn prachtige mozaïeken van gekleurde steentjes, de Blauwe Moskee met haar tegelhemel van blauwe tegeltjes en als klap op de vuurpijl het Topkapi Paleis, en dan vooral het haremgedeelte. De foto's spreken hier voor zich!

Mozaïek Hagia Sofia.

Een deel van de tegelhemel in de Blauwe Moskee.

Harem in Topkapi Paleis.

Arabische mozaïeken zijn zoals al eerder gezegd krullerig en moeilijk te vatten in kruissteken. Ik heb toch een poging gewaagd!

Dear Jane

In 1863 maakte Jane A. Stickle een sampler-quilt van 225 blokken. Brenda Papadakis raakte ruim 20 jaar geleden geïnspireerd door de quilt. Zij besloot de quilt te reproduceren en maakte patronen voor alle 225 blokken, die samen met meer informatie over Jane Stickle zelf en haar familie in een prachtig boek zijn verschenen. Sindsdien is de 'Dear Jane' een bekende bij veel quiltsters.

De reden dat ik de quilt graag in dit blog vermeld, zijn de geometrische patronen. Elk patroon zou evengoed een mozaïektegeltje kunnen zijn. Dupliceer één zo'n patroon en je kunt er een prachtig mozaïek van vormen.

In eerste instantie was ik van plan om de quilt te gaan naaien, dus heb ik het boek aangeschaft en als proef een klein stukje gemaakt. Uiteindelijk zag ik het niet zitten om zóveel blokjes te gaan maken, dus heb ik het weer aan de kant geschoven.

Dear Jane 1.

Maar al zoekende naar meer informatie over de Dear Jane, zag ik geborduurde versies voorbijkomen! In alle soorten en maten en in allerlei verschillende kleuren. De borduurversie sprak mij zeer aan, dus ook daar een stukje van gemaakt om de smaak te pakken te krijgen. 

Dear Jane 2.

Inmiddels ben ik begonnen aan de hele Dear Jane. Het wordt wel een meerjarenproject; af en toe doe ik een blok, en wissel dat af met (andere) mozaïeken. Maar zo ga ik er wel jaren plezier van hebben!

Het (gratis) patroon van de Dear Jane is te vinden op de site van Nelly van Es:  https//www.hardanger.nl/dear-jane  Daar vind je ook allerlei voorbeelden.

Of (in gedeeltes) op de site van Au fil de Martine: 
http://www.aufildemartine.fr/3_10_grilleDearJane/page82_grille_dearjane.htm


Op de site van Rine Oddens vind je variaties op de Dear Jane (verschillende afmetingen en de Dear Holland:
https://dearrine.nl

Rabat

Vorig jaar studeerde mijn oudste dochter een semester aan de École de Gouvernance et d'Économie (EGE) in Rabat. Alle reden dus om (met mijn jongste dochter) een weekend in Rabat door te brengen en haar op te zoeken. Honderd jaar geleden (zo lijkt het tenminste) ben ik een paar keer langere tijd in Marokko geweest, onder andere in Marrakech, Agadir en Essaouria, en ik was er niet echt gerust op dat mijn fraaie dochter van 23 een half jaar in haar eentje in dat toen zeker niet vrouwvriendelijke land ging doorbrengen. Maar er is kennelijk veel veranderd in Marokko. Rabat is een middelgrote, behoorlijk moderne stad, waar zij (en ook wij) zich prima thuis voelde. Een van de bezienswaardigheden van Rabat is het mausoleum van Mohammed V. En oké, waar in andere landen de 'wachten' bij dergelijke monumenten stoïcijns de wacht staan te houden, draaiden ze hier allemaal hun hoofd om toen mijn dochters langsliepen...

Mausoleum Mohammed V, Rabat.

En natuurlijk ook hier prachtige mozaïeken:

Tegenover het mausoleum staat de onafgebouwde Hassantoren, ooit bedoeld om 's werelds grootste minaret en moskee te worden, maar na het overlijden van sultan Yacoub al-Mansour in 1199 is de bouw gestopt. De toren was toen nog maar 44 meter hoog, ongeveer de helft van de oorspronkelijk bedoelde hoogte. Ook de moskee werd niet verder afgemaakt, er waren alleen een paar muren en ongeveer 200 zuilen gebouwd. Toch is het een indrukwekkend geheel.

Hassantoren, Rabat.

Naast de toren bevindt zich een fontein, met aan de buitenkant een mozaïek in prachtige kleuren. Helaas heb ik daar  geen goede foto van. 

Het was een hoop gepuzzel om dit in kruissteken om te zetten, met name om alles op elkaar aan te laten sluiten. Maar uiteindelijk is het toch gelukt! 

Rabat.

Landenranden

Deze blog gaat over mozaïeken borduren, maar soms is een SAL (of: sampler) te verleidelijk om niet aan mee te doen. SAL staat voor 'stich along' en houdt in dat iemand om de zoveel tijd, bijvoorbeeld iedere maand, een stukje van een patroon geeft waar meerdere mensen aan borduren. De verleiding kwam voor mij van de Facebookgroep Landenranden van Janita Mantel. Vorig jaar kwam zij met een SAL met de naam Spanje, dat alleen was al reden genoeg om eraan te beginnen. Ik heb daarbij gekozen voor de variant in heldere kleuren. Een feest om te doen en een feestelijk resultaat.

SAL 'Spanje' van Janita Mantel (nog in te lijsten).

Fragment SAL 'Spanje'.

Het leuke van een SAL is dat het steeds een verrassing is wat een nieuw stukje patroon brengt en dat je al bordurende iets ziet ontstaan. Bij Landenranden kun je op Facebook de vorderingen van anderen zien, heel inspirerend. En er zijn vele SAL's, bijvoorbeeld die van Linen and Threads (linenandthreads.com/mystery-sampler-stitch-a-long) en Atelier Soed Idee (www.soedidee.nl/Summer-SAL-2018), om uit te kiezen.

De nieuwe SAL van Janita Mantel heeft het thema Quaker. Ik heb op Facebook diverse resultaten tot nu toe gezien en ik denk dat ik ook die verleiding niet kan weerstaan...

Als je interesse hebt in de samplers van Janita Mantel moet je lid worden van de Facebookgroep Landenranden, daar zijn de patronen beschikbaar.

Portugal

Ieder jaar ga ik met een vriendin een paar dagen op een korte vakantie naar een stad waar het op dat moment (hopelijk) mooi weer is. We doorkruisen dan hele dagen de betreffende stad, ondertussen genietend van al het moois wat die stad te bieden heeft én van de lokale lekkernijen. Na een aantal Spaanse steden te hebben bezocht, besloten we in 2017 naar Lissabon te gaan, tegelstad bij uitstek. De tegels op de muren van Lissabon vertellen de geschiedenis van de stad en van Portugal. Hier is onder andere meer over te lezen op deze site: www.portugalportal.nl/tegels-in-Lissabon. 

Lissabon.

Een van de hoogtepunten van dit bezoek was het nationale tegelmusum (Museu Nacional do Azulejo), in het oude klooster Convento da Madre de Deus in het westen van Lissabon.

Museu Nacional do Azulejo, Lissabon.

Het museum laat de historische, technische en artistieke ontwikkeling zien van de tegel in Portugal, vanaf de 15e eeuw tot heden, en biedt onder andere indrukwekkende tegeltableaus. Maar het leukste was het atelier dat zich rondom de binnenplaats bevond. Daar was een aantal mensen bezig was met onder andere het schoonkrabben van oude tegeltjes. En daar zijn ze waarschijnlijk nog wel een tijdje mee bezig: het atelier stond namelijk boordevol kratten en bakken met nog te krabben tegels en nog bij elkaar te zoeken tableaus. Als ik 20 jaar jonger was en mijn Portugees was beter, had ik gesolliciteerd... 

De meeste Portugese tegels zijn behoorlijk gecompliceerd en krullerig, dus lastig om te zetten in kruissteken. Maar al wandelend kwamen we dit huis tegen:

Lissabon.

Met dit als borduurresultaat:

Portugal beviel goed. Nog niet zo toeristisch en gestrest en vol vriendelijke Portugezen. Daarom gingen we dit jaar naar Porto. Minder fraai dan Lissabon, wel met een prachtig museum voor moderne kunst (Museo de Serralves van de architect Siza), en natuurlijk veel tegels.

Casa da Arquitectura, Matosinhos.

Vanuit de tuin van ons hotel zag ik een huis dat mij inspireerde voor een patroon waarvoor ik de vele 'restjes' borduurzijde die ik ook erfde, kan gebruiken, met donkere en lichte driehoeken:

Porto.

Toen ik er al mee was begonnen, zag ik pas dat de driehoeken verspringen. Bij mij dus niet...